Yol Gazeli

İçimde çözülmemiş büyülerin uğultusu
Önümde biçilmiş yollar var
Kulağımda fısıldanan ayak sesleri,
Göğsümde daralan ufkun çelik telleri
Ve kafamda zonklayan
Ve gittikçe zonklayan;
Hatta iliklerime dek saplanan bir düşünce raptiyesi.
Yalandan koca bir dağ taşıyorum,
Sokaklarda amansız yakalanışımı haber veriyorum
Dar-yerler
Kubbeler
Ve insan yıkıntıları
Biliyorum,
Alanlarda koşsam, peşimdedirler’
Kimseler
Kimse-sizler
Her yerdeler.

Ey yolları kalbimden geçen ve her geçişte yeniden dirilen şehir
Beni de götür
Daha keç kere kaybolacağım!
Bir düş peşinde, ellerim ceplerimde yürüyorum
Belki hâlâ mürekkebi hokkaya batırmaya vaktim kalmıştır
Hayır
Şimdi anlıyorum
Her gece terden göz gözü görmeyen ruhumun;
3 kibritte sabaha eren bir İbrahim yanılgısına aldanıyorum.
Oysa kovulmuş şeytanın şerridir uyanmak

Heybemde bir avuç dolusu toprak,
Bilmez misin hangi dağ yüreğimi dağlar!
Bilmiyorum..
Bu sessizliğe kaçıncı yol verişim..