Yanlış Hayatın Genci

Gençtim, bir dağ gerdanına tutundu ellerim

Aşktı bir ırmağı bozguna uğratan yanım

Köklerimdi sarp kayalıkları gelin gibi süsleyen

Düşler uzattım parmaklarımdan, hisler uzattım

Güneşti kavgam, rüzgârdı, topraktı…

Gençtim ya budala korkuların elindeydi kalbim

Tırnaklarımla örttüm göklere yıldızları

Annemin ayaklarıyla gezdim üstünde

Deliydim, çocuktum belki de anlayamadım

Soluklarımda bir tünel kazdım sabaha karşı

Atomları dağıttım, ruhlara üfledim oyunlarımda

Durup gelmeyenin hayaliyle budandı başım

Gençtim işte bileklerim çürürdü şiir okuyunca

Çatık kaşlarımın arasına dolardı mısralar

Sevgiliye yazardım, geyiklere, günebakanlara…

Cesaretim yoktu ölümün eteklerinde dolaşmaya

Becerikli şairlere bıraktım mezar taşlarını 

Gençtim çünkü güneşi balçıkla korkuturdum

Oysa boynum şuracıkta kendini asardı bir şiire

Kenar mahallenin bacalarından ben kokardım 

Kalabalığı, atları ve musallayı düşünürdüm giderken

Gençtim, bezgin göğsüme indirdim hayatı…