Yankı

Sabah acıkmış kuşlar huylanır

uyanır günün en serin saatinde 

sonra sen uyanırsın 

ellerin ayakların

saçların tel tel doğrulur yatakta

 

Gün uzatır saçlarını sana,

dizlerine uzanır sokaklar

Senin sesinle şımarır gökyüzü

bulutlar yağmalar yüzünden düşenleri

gün uzatır saçlarını sana

 

Senin sesinle şımaran gökyüzü

geceleri ansızın çöker üstüme

Sokaklar, ne aşk ne merhamet

Sokaklar, o ıssız labirendi gecenin

Hangi köşeyi dönsem peşimden gelir

Camiler örtülü, kediler kimsesiz

Pencereler de sırtını döner bir bir

 

Zarifoğlu, Çakırlarla kesişir

Boşlukta titrer lambalar

Nerdesin ey şair, pencereni aç

Karanlığı savur dört yana

Şiirler kuşanıp kurtar beni