Verdesa

Adına şiirler yazılan

Karlı tepelerin ardında bir güzel Verdesa

Bir nehir ki gözleri sende ışıldayan

Bir hayal ki Viyana kapılarında

Sonra bi uğraş

Ve seni görmek gece yarılarında

 

Şükürsüz bir zengin

Bastonsuz bir ihtiyar

Ve sevgisiz bir kalp…

 

Yaşamın tüm anlamıydı sanki

Kubbede bir yeşil

Sürgün ülkelerde vatan

Bugün farklı geçiyorum bu sokaktan

Bir tablo daha çizmeliyim yalnızlığı anlatan

 

Ben ki kullardan bir kul ve kimselerden bir kimse

Antikacıdaki kırık aynaya bakıyorum bu sabah

Geç öğrendim toprağın kutsallığını

Kelam sanırdım meğer sükût imiş marifet

Yargılanması gereken düşünceler niçin hür ve gürültülü?

Ölümü hatırlatan takvimler neden var?

Anlamazdım bir lise talebesiyken bunları

 

İhtiyacım olmayan putlar edindim kendime

Bataklıkları beyaz zambaklarla donatmak için

Payidar kıldım şehirleri

Bir zeytin dalıydım, uzatılmak için düşman kalelerine

Saplanmak isterdim bir mızrak gibi kalbine

Düşünüyorum öylece

Seherde Lefke’yi zapt etmek hayaliyle

 

Macar diyarında akıncı

Payitahtta bir er

Kılıçtan keskinmiş düşünceler

 

Biz ki düşüncenin yasak olduğu bir çağda, kınanmaktan korkmayanlarız

Arılar dahi bal vermez bize Verdesa

Devrimler bizim adımımızı bekler

Uygarlığın son bulduğu yerde

 

Son nefes kadar acı

Bir kuyu kadar derin

Ve yeni bir gün kadar umut

 

Bir namaz kıldım ki sandım ümmet dirilecek

Bahar doğuya ne zaman gelecek

Bu açan çiçekler de bir gün solacak

Ölüm böylece anlam bulacak

İdam sehpasında son söz sensin Verdesa