Talak

Pörsümüş günlerimi söktün yüreğimden,

Riyakâr, yitik bir kisve ile isyan.

Evham cümlelerimden mi tutukladın beni,

Vesvesesi nükseden bir askerî darbe izlerinin, 

Kalbe batan çıbansı hatıralarının üzerinde yaşıyorken gençliğimi.

Mısralarımı ağızda büyüyen lokmalar gibi görmeyin,

Çünkü bu olmasa birinci intifada olurdu vertigosu akseden şiirimin.

 

Etrafa bulaşmış pıhtılı, boz bulanık tüm bu kargaşaya,

Bir anlam biçilmeli.

Hiç olmadı bir seçim düzenlenmeli,

Tek partili ve açık oy, gizli sayım olanından,

Yeniden, ilkini bozmadan, ikinci kez kadınlara oy kullanma hakkı verelim,

Tanzimatı kısık sesle  ikinci defa ilan edelim mesela, 

bu kargaşayı ölüme kadar geçiştirmek için.

İsyanlar gürleşir,

Ve küçük kargaşalar çağın gölgesinde yürüyen isyanların ilk filizidir.

 

Yağmur duasına çıkılmış gibi içimde,

İçimden yüksekçe bir tepeye,

Ama yağmur dışımda, gözlerimden yağdı,

Ve isyan nedir anladım,

Ben ilk durakta binip,son durağı kaçırmışım.

İsyan: Zamanın insana üçüncü talağı.