Nazar

Dönünce bütün gövdesiyle döndü. / Bir bu anlaşılsaydı son yüzyılda

Bir bilinebilseydi /Nedir veche…

Yakılan bütün ağıtlar kadar keskin

Bütün kefenler kadar soğuk 

Naralarımız

Gürleşmiyor yumruklarımız harbin karanlık koğuşlarında

Hasretimiz yokluğundandır

Yoksunluğumuz yokluğundan

Güneş battığı günden beridir Medine semalarında

Işığa hasret bir güruh kaldı dünyanın çukurunda

 

Efendim!

Şikâyet etmeye dilim varmıyor olan biteni

Baş suçlu olarak öne sürülürsem 

Kabilem sorumlu tutulursa 

Söndürülemeyen zulmün ateşinden

Bir taş bile atmaya elim gitmezse

Kelimelerim tutuklu kalır.

 

Efendim!

Bize yüzünü dönmezsen

Kevser suyu kurur kaynadığı yerde

Ümmetin üstünde kara bulutlar gezinir.

Sensizlik

İnsanı çölde yalnız bırakır.

 

Efendim!

Bedrin aslanlarını unuttuğumuz günden beridir

Gözyaşımız kurumuyor çorak yurtlarımızda

Kurtarıcı beklemekle geçen ömrümüz

Utanç vesikamızı çıkarmakta

Biz ki şaşırdık yolumuzu

Senin izini aramamakla

 

Efendim!

Kalbini kilitlemiş insanlığa

Merhametinle bir nazar kıl.