Madem Ki Yâr Vardır

Üstad Sezai Karakoç’a rahmet ve minnetle

Gülün gölgesine, uzak düştük bir zamandır.
Baharda değil üstelik, ikliminde soluduğumuz,
Kelimeler ülkesinde, kifayetsiz bir serseriyiz.
Bülbül sesine de yabancı,
Şehrin gürültüsünden sağır kulaklarımız.
Ama olsun, madem ki yâr vardır.
Her şeyden önemlisi,
“Senden ümit kesmem, kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır” diye,
Başımıza taç ettiğimiz mısralar vardır.
Ve nihayet, sürgünler ülkesinde,
Umutla beklenen, bir vuslat vardır.
Şairin de dünya sürgünü biter elbet.
Bedenler toprak olsa, ne gam.
Müşfik bir anne yüreğidir tohum.
Bir seher vakti,
Sürgüne durur.