Kabil’in Sultanları 

Savaş, Kader, Tanıklık. 

Çocukluk ve acı. 

Dünyadaki dengeyi ve kaderin konulduğu kefelere yüklediği ağırlığı, en çok da ağırlığın yüklendiği kaderi anlamak için başımı göğe çevirdim:

Uçurtmalar.

Hasan ve Emir. 

Dünyanın hengamesi, insanın dehlizleri, yaratılışın özü; sadakati, kıymeti ve kıymetsizliği, çivisi çıkmış dünyanın tozu kalkmış sokak aralarını seyrettim. 

Özün özünde saklı olan dostluğun sadakati.

İnsanı göğün berrak rengine alıştıran sevgiyi. Yere düşürülen uçurtmalarla gelen galibiyeti ve kötülüğün vicdana değmeyen aksini. 

Seyrettim.

Seyretti. Yaşanan kötülüğü engellemeye yeltenmedi. Üzerine kalın mı kalın bir perde çekti. Gözlerini sımsıkı kapadı ve kalbinin üzerinden soluk veren sesi var gücüyle kapattı. Tohum içine atıldı. Kötülüğü yapanın içinde filizlendi. Üzerini örtenin ve durdurmayanın kalbinin üzerine sarmaşıklarını doladı. Bu böyledir. Kötülük bir zehirdir ve hava zerreciklerinden her toz bulutuyla insan ruhunda yer edinir. 

Saf ve mümeyyiz bir sayfaya yazılı gibi olan dostluk ise her ruhun kaldırmaya güç yetiremediği bir berekettir. Dünyanın en kıymetli hazineleri dostluğun içinde gizlidir ve bir uçurtma kimi zaman galibiyetin içindeki mağlubiyetin nişanesidir. 

Zenginlik ve esaret, galibiyet ve minnet eş anlamlı birkaç kelimedir. 

Hasan ve Emir.

Kazancın içinde saklı olan kaybı, susmakla konuşmak arasındaki bizi insan yapan farkı, dünya tarihinde varlık cümbüşünün orta yerine kurulan savaşları, bir çocuğun bir noktaya takılı kalmış gözlerindeki savaş denilen mefhumun özetini, kanını, dehşetini, kesilmiş bacaklardan yükselen adalet senfonisini, mücadele kisvesiyle iğdiş edilen yazılı metinleri, düşüncelere giydirilen deli gömleklerini -ideolojileri- ve hastalıklı zihinlerden tezahür eden sapkın davranışları seyrettim.

Seyretmedi Hasan. Kendisine biçilen rolü üstlenmek yerine kendi hakikatiyle uyuşan gömleği giydi. 

Bu böyledir.

Tercihler alemi de alemlerden bir alemdir. Doğduğumuz yerin kefaretini bize giydirilmek istenen deli gömleklerinden kurtularak ödeyebiliriz. Ücreti mukabilinde midir yaptığımız bilinmez fakat insan olma mücadelesidir. Çoğu zaman insan kalma mücadelesi. En önemlisi insan ölme mucizesi. 

Kabil mezarlığının kenarındaki üzerinde “Kabil’in Sultanları” yazılı nar ağacı şahittir. Uçurtmalar dile gelip konuşabilir ve hayatın değeri birkaç cümleyle özetlenebilir: 

“Hasan, kaybetme sakın!”

“Senin için bin tane bile getiririm.”