İz Düşüşler

Dağın henüz ilk kıvrımındasın
Gözlerin gökyüzünün bir parçasına yetiyor
Oysa ayağının altında durmadan dürülen bir yol
Biçimlenip başkalaşan, suretlere bürünüp hesabını soran,
dönünce gördüğün aynı dağ-
İnsan, binbir manzaraya bakmıyorken de yaşlanabilir
Bir pencere yetiyordu Füruğ’a
Durmadan ayaklarının altında çekilip duran bir arz varken
Hem yıkılmadan durmak öylece umarsız ve gururlu, sona dek
Bildiğim bütün düşler kuş dilindeydi
Ve yer edinemediler
-şefkatinden vuruldu serçe
Gece, yıldızlardan uzanır saçlarına
Karanlığı incitmeden üzerinde
Boşluktan uçuruma, kanatlardan yürüyüşe dek
rüyalarının lisanını arar
Kimseler uğramayacak
Ne mutlu ki
Seferin yüreğinin köprüsündedir