Hissedince Katliam Yazınca Şiir Oluyor

Iğıl ığıl akan bir yaranın ardında kalan neydiyse oydu yanına sığındığım

Avuçlarımda biriken Ankara ayazı

Dünkü ağustostan geçen ki temmuzdan evvelki nisandan 

Bir tek o kalır geriye cümle manalardan 

Bir zaman adını anmaya korkar olduğumuz o hasret

Günü gelir vakit dem alır

Sade bir haykırışla 

Dedim ya ığıl ığıl

Anlatması yaşamasından zor 

Saklanıp durduğumuz kâinat ateşi

Talan etmişti diye batan güneşi

Yıkılan hayallerin geride bıraktığı 

Öfkem bitince hıncım bitiyor da ahali

Yaşama karışasım geliyor bu ayrımlı sarkıtlarda

Hangisi seçim hangisi alın yazısı

Unuttum neydi 

Peşine düştüğüm

Soluğu kızıldenizde aldığım o öfkenin adı neydi

Biraz babülmendep biraz hürmüz belki hazar

Sokağı arşınladığım bir parça gözyaşıyla 

O mesele neydi

ve nerede yitip gitti

Bilinir hikayedir

Ölüme sımsıkı durulur sanmışım

Geçip gitmek mümkünken seyre dalmışım