Gülistan

Cismini bozmuş olanı edemem ihya
Kendini kaybetmiş olanı nasıl göstersin ayna
Gurbetim kendimedir, daim yaralar beni
Lütfet gamdan hâli kalmayan
Mecruh kalbimi ört elindeki paltoyla
İlişmesin bana ateşten bir parça
Atam İbrahim değil miydi,
Her adımda nâre giden?
Lakin ateş sırroldu, yollar gülistan oldu
Zaten bir peri kızı değil miydim ezelden?
Hâr’e su veririm gül olur
Nâr’e su taşırım gülistan olur
Yaşayan ruh bir büyü ve tılsım gibi
Orada bilmem kaçıncı âleme geçer
Fakat onlar bu âlemin insanı değil
Uçabiliyorlar mesela
Ama bir bomba patladığında
Görünmez olabiliyorlar mesela
Hakları savunulduğunda
Ah paltomu verin üşüyorum
Bütün bu sıcaklıklar nereye gitti?
Atam İbrahim’in ateşi bizi yaktı
Beni de atsalar ateşe
Gülistan olup serin olur mu bize?