Gazze’ye Ağıt

Dünyanın bir köşesinde ölürken çocuklar,
çaresizliğin ayazında, donuyor seslerimiz.
Kan kusuyor ekranlar,
meydanlarda kayboluyor isyanımız.
Bir hançer saplanıyor,
annelerin feryadıyla örselenmiş yüreğimize.
Büyüttüğümüz mazeretler,
örtmeye yetmiyor,
küçülttüğümüz günahları.
Kahveye kestiğimiz ceza,
buruk bir tat bırakıyor, öfkemizde.
İlmihal kitapları mızraksız olalı beri,

Boş dönüyor, duadan ellerimiz.
Kofia’dan ritim tutuyor caddeler,
bir güneyli rüzgarla savruluyor eteklerimiz.
Yarıya iniyor, başı dik olmanın utancıyla bayraklar.
Bir ışık gönder bize, ey aşkın kaynağı
Görmez misin?
Kıblen işgal altında, miracın tutsak,
biz, gecenin bu en karanlık vaktinde,
hangi yöne dönelim.
Nereye baksak, gözyaşı
Nereye dönsek, Roma.
Buz kesiyor ruhumuz.