Gazzeli Annelerin Duası

bir sonbahar sabahıydı,

dualarla yolculadığımız,

bahara döner diye kırlangıçlar,

dört mevsim geçti, 

dönmediler.

kırıldı kolumuz kanatlarımız.

bir umut rüzgarına hasret rüyalarımız.

 

zaman, otuz beşi, beş geçiyor.

lakin sen geçemezsin, dediler 

burada da kalamazsın,

gitmelisin…

peki, biz nereye gidelim, bay çok bilen

güzergahlarımız işgal altında,  

Sayenizde,

mülteci olmak da suç sayıldı.

 

ferman buyurdunuz,

dolar hariç, yeşil olamaz hiçbir izlek. 

kan kırmızı olur ancak,

yeni doğan çocukların elleri.

yıkılan evlerimiz, safran sarısı.

yıl oldu, gökkuşağı görmeyeli. 

Sadece, ölümden arta kalan,

bir cılız mavi.

kızımdan hatıra,

bir kırık toka. 

oğlumdan  miras, 

bir yanık mektup.

bir de Ubeydenin duası

hasbinallah ve nimel vekil,