Çileli Çocuklar

tövbekar yoldaşların buluştuğu kavşaktayım.
yolun hududunu baba hasretiyle gözleyen minik bakışlı,
bu harap yolun çileli çocukları.
ahir zaman eşkıyalarının yüzlerinde güvercin masumiyeti,
ehramlarının altında körelmiş hançer ile bekler.
nereye çıksam çileli çocukların kalbinde,
içlerinde işlenen diri çiçekler,
kalplerinin renkli yerlerinde,
vatanımın müzmin manzarasından kırık kesitler,
tenlerinin kuru ayaz gibi takılıp kaldığı dünya dallarında,
isimlerinin kapkara yazıldığı büyük kışlar birikir.

bahçeleri; geceden kalma soğuk mermer.
heceleri; baykuş suskunluğu.
kaskatı kesilmiş gökteki makber.
başsız heykellerden rüyalar musallat oldu uykularına.
ithafları;
itirafları;
ithamları;
imgelerimin çöküp çöküp, çözüldüğü kirli usa.

bu yol harap ve dikenli,
yolcuları mazlum ve çileli.
yolun sonu güzel, başlangıcı dertli.
bu harap yolun yetim çocukları,
Durgun, tozlu bir deniz gibi.