Bir Vakti Nasuh

bizi bu eksik hâlimizle, burada, 

bu makamı işgalde, azimle durmaya zorlayan şey nedir?

kime dair umutlarımızın yoksunluğu,

kalkıp gitmemizin paçasından tutuyor Rabbim?

bilmiyorum.

 

bilseydim,

ucuna çifte su verilmiş çelikle keserdim,

uzayan uzuvlarımı.

şehvetle parlayan gözlerime, sürme çekerdim.

bilseydim,

yıldırımlarla dağlardım, bir gece vakti 

pervasızca koşan ayaklarımı.

kibirle uçan atlara inat, bir kuytuya yatardım.

 

bilemedim,

aczin bu denli yakıcı ve tuzak,

çareninse bu denli serin ve yakın olduğunu.

sonbahara döndü mevsim 

gün zeval vaktidir.

seher uzak, sükunsa yakın.

güneş ikindiyi beş geçiyor, 

akşama bir mızrak boyu var, 

 

görüyorum. 

Kızıldeniz giriyor rüyalarıma,

Musa’nın peşi sıra koşuyorum

dalgalar ha kapandı ha kapanacak,         

karıncanın duası doluyor avuçlarıma,

umut bir sağnak olup yağıyor, saçlarıma…

rahmet, gazaba galip geliyor

innâ lillâhi ve innâ ileyhi raciun