Bir Mavi Gül

Geceler açıyor güpegündüz
Güllerin yüzü mavi
Taç yapraklarından birer çift kanat
Kokusunda sere serpe bir şarkı
Bir atlı dörtnala koşuşturuyor

Yalnızlığın ayak izleri örtüyor
Paltondan düşen yoksulluk kırıntılarını
Anı taneleri akıyor parmak uçlarından
Kar ağacına uzanan
Puslu vagonların çekiyor vedaların yükünü

Bulutlardan geçen kuşlar
Önüne bir perde gerilen güneş
Yürüdüğün yollara sinmiş
Islak paçalarında saklı serkeşliğin

Çırılçıplak gövdesiyle
Kanatlanmış bir ağaç
İçindeki son ukdeyi uğurluyor
Gecenin beyazına

Direniş türküsü sürüyor en mavinin
Keskin rüzgarlara
Basıp geçen adımlara

Açmasın diye mi bütün
Oysa tanık binlerce yıl
El konsa da her şeye
Sürüp gider çünkü aşktır
Çünkü aşktır bir mavi gül