Akşamleyin Bir Bakış 

Gün ağır ağır yumuyor gözlerini 

Serin kuşları karanlığın, yanaklarında 

İşçiler akşamı giymiş üzerlerine 

Yorgun adım dönüyorlar evlerine 

 

Sokakları bağıra çağıra kurcalıyor işportacılar

Çocuklar gülüp ağlıyor, oturup dinleniyor sokakta

Sana doğru gözlerini parlatıyorlar 

Ben sana bakıp bakıp gözlerimi parlatıyorum

Sana baktıkça gözlerimde çocuklar 

Sana baktıkça döküyor günahlarımı 

O serin kuşları, yanaklarında 

 

Gün ağır ağır gözlerini yumarken 

Vazgeçtim yıldızları saymaktan 

Çünkü çocuklar koynuna dolardı senin

Köşelerini kapardı çocuklar 

Göğü tutan bileklerin vardı 

Bileklerin beni çağırırdı 

 

Senin bileklerin herkese karşı 

Dertlilere, sevinçlilere karşı 

Gülen, ağlayan, oturup da dinlenen çocuklara karşı

Simit satana, gelip geçene karşı 

Arabalara, otobüslere karşı 

Herkese karşı bileklerin vardı 

Bileklerin beni çağırırdı 

Gün gözlerini ağır ağır yumardı